El genitivo "-ai" en la poesía latina

  1. Castillo Herrera, Marina del
Revista:
Florentia Iliberritana: Revista de estudios de Antigüedad Clásica

ISSN: 1131-8848

Año de publicación: 2010

Número: 21

Páginas: 103-118

Tipo: Artículo

Otras publicaciones en: Florentia Iliberritana: Revista de estudios de Antigüedad Clásica

Resumen

Tradicionalmente ciertas alternativas morfológicas han sido consideradas arcaísmos, utilizados en poesía por conveniencia métrica. Aunque se trate de arcaísmos, es posible, sin embargo, que no tengan el mismo estatuto. La comparación entre ellos en cada poeta, por un lado, y entre los poetas que los emplean, por otro, podría contribuir a definir este estatuto. En este contexto, el artículo analiza especialmente el genitivo singular en �âî y el tratamiento específico de esta forma por parte de Lucrecio.

Referencias bibliográficas

  • BAILEY, C., Lucretius: De rerum natura. Edited with Prolegomena, Critical Apparatus, Translation and Commentary by C. B., Oxford, 1947 [2001].
  • BRINK, C.O., Horace on Poetry, Cambridge, 1982.
  • CARTAULT, A., La Flexion dans Lucrece, París, 1898.
  • CASTILLO HERRERA, M. DEL, "El genitivo de plural en -ntum. Recuperación literaria de una forma en desuso", Conde Parrado-Velázquez (eds.), La Filología latina. Mil años más I, 2009, pp. 65-77.
  • CASTILLO HERRERA, M. DEL, "Los infinitivos pasivos en -ier en la literatura latina. De Plauto a Juvenal", Latomus 70 (2011), pp. 51-66.
  • CHARPIN, F., Lucilius. Satires, Texte établi, traduit et annoté par F. Ch., París, 1978-1979-1991.
  • CLACKSON, J., HORROCKS, G., The B/ackwe/1 History of the Latín Language, Malden, MA, 2007.
  • DEUTSCH, R.E., The pattern of sound in Lucretius, New York-London, 1939 [1978].
  • DIONIGI, 1., Lucrezio. Le paro/e e le cose, Bologna, 2005 .
  • ERNOUT, A. et ROBIN, L., Lucrece. De rerum natura. Commentaire exégétique et critique, París, 1925 [1962].
  • GERSCHNER, R., Die Deklination der Nomina bei Plautus, Heidelberg, 2002.
  • HARSH, Ph. W., "The Position of Archaic Forms in the Verse of Plautus", Classical Phi/ology 3512 (1940), pp. 126-142.
  • KRENKEL, W., Lucilius Satiren. Lateinisch und Deutsch von W. K, Leiden, 1970.
  • MARIOTTI, 1., Studi Luciliani, Firenze, 1960.
  • MARX, Fr., C. Lucilii Carminum Reliquiae. Recensuit, enarrauit Fr. M., Lipsiae, 1904-1905.
  • MINYARD, J. D., Mode and Value in De rerum natura. A Study in Lucretius · metrica/ Language, Wiesbaden, 1978.
  • POCETTI, P., POLI, D. e SANTINI, C., Una storia del/a lingua Latina. Formazione, usi, comunicazione, Urbino, 1999.
  • SKUTSCH, 0., The Annals of Q. Ennius. Edited with Introduction and Commentary by O. S., Oxford, 1985 [2003].
  • WALD, L., "Considérations sur la distribution des formes archalques chez Lucrece", Helikon 8 (1968), pp. 161-173.
  • WARMINGTON, E. H., Remains of Old Latín 111 Luci/ius. The twelve Tables. Edited and Translated by E. H. W., Cambridge, Massachusetts, London, 1967.
  • ZANARDI, M., "Genitivi in -ai ed in -ae in Lucrezio", Studi ltaliani di Filologia Classica n.s. X [a. 31], (1932/ 2), pp. 149-160.